Προ ημερών παρακολουθούσαμε το δελτίο ειδήσεων των 8 σε κάποιο ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό, με τους γνωστούς “παραθυράτους” δημοσιογράφους του σε απαρτία. Μετά την… ανάλυση των γεγονότων ακολούθησε και ο καθιερωμένος ψιλοκαυγάς, ξέρετε από εκείνους που μιλούν όλοι ταυτόχρονα και δεν ακούγεται κανείς και που ο κεντρικός παρουσιαστής παρακολουθεί απαθής ή ακόμα χειρότερα περιχαρής.
Όταν τελείωσε και η μικρή… Βαβέλ, τότε είπαν “ας δείξουμε και μερικές ειδήσεις”. Τι τραγική ειρωνεία, ανάμεσα σε αυτές ήταν ο θάνατος του βετεράνου Αμερικανού δημοσιογράφου Γουόλτερ Κρόνκαϊτ. Για όσους δεν γνωρίζουν ο Γουόλτερ Κρόνκαϊτ άρχισε τη σταδιοδρομία του στο τηλεοπτικό δίκτυο CBS το 1950, ενώ το 1962 ανέλαβε την παρουσίαση της εκπομπής «CBS Evening News» και παρέμεινε κεντρικός παρουσιαστής του δελτίου ειδήσεων μέχρι το 1981. Από τα χείλη του ακούστηκαν οι σημαντικότερες ειδήσεις του 20ου αιώνα, μεταξύ των οποίων η δολοφονία του Τζόν Κένεντι και η διαστημική αποστολή «Απόλλων» στο φεγγάρι, ενώ κάλυψε και τον πόλεμο στο Βιετνάμ.
Οι ειδήσεις και τα συμφέροντα
Βασική αρχή αυτού του ανθρώπου, ήταν να μην εκφράζει τις προσωπικές του απόψεις, μια αρχή η οποία εντασσόταν στη φιλοσοφία του να κρατήσει τις ειδήσεις μακριά από τα διαπλεκόμενα συμφέροντα. Το 1968, όταν ο Κρόνκαϊτ επέστρεψε από το Βιετνάμ, έχοντας συνειδητοποιήσει τις λανθασμένες επιλογές της χώρας του στη νοτιοανατολική Ασία, συζητώντας με τον τότε πρόεδρο του CBS Ρίτσαρντ Σάλαντ, εξομολογήθηκε τις σκέψεις του αυτές. Εκείνος του ζήτησε να τα πεί στον “αέρα”, αλλά ο Κρονκάϊτ ήταν αντίθετος για τους λόγους που προαναφέραμε. Μετά όμως από πολλές συζητήσεις και παραινέσεις, συμφώνησε να το κάνει αλλά σε καμία περίπτωση στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων, από εκεί μεταδίδονται μόνο ειδήσεις. Πρότεινε να γίνει μια ειδική εκπομπή για το Βιετνάμ και εκεί να εκθέσει τις απόψεις του.
Βλέποντας λοιπόν το ρεπορτάζ για τη ζωή και το θάνατο του μεγάλου Αμερικανού δημοσιογράφου και έχοντας την εμπειρία της μικρής Βαβέλ, κατευθυνόμενης ή μη, των βραδινών δελτίων ειδήσεων χαμογελάσαμε. Χαμογελάσαμε και θυμηθήκαμε αυτό που έλεγε ένας άλλος μεγάλος Αμερικανός δημοσιογράφος και συγγραφέας, ο Ντέιβιντ Χάλμπερσταμ*, στους φοιτητές του στο τμήμα δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου Κολούμπια: «Όσο καλύτερα κάνετε τη δουλειά σας, συχνά κόντρα στα συμβατικά ήθη, τόσο λιγότερο δημοφιλείς θα είστε. Γενικά, όσο πιο διάσημοι γίνεστε, τόσο λιγότερο δημοσιογράφοι είστε».
Με βάση τις αρχές και τη στάση ζωής των δυο προαναφερθέντων δημοσιογράφων, μπορούμε με σιγουριά να πούμε ότι στην Ελλάδα, πολλοί έγιναν πολύ διάσημοι και καθόλου δημοσιογράφοι…
* Ο Νέιβιντ Χάλμπερσταμ έγινε διάσημος για τα χρονογραφήματά του με θέμα τον πόλεμο του Βιετνάμ, τον οποίο έζησε ως ανταποκριτής της εφημερίδας New York Times. Είχε βραβευτεί με Πούλιτζερ για τις ανταποκρίσεις του από τα πεδία μαχών του Βιετνάμ. Οι ανταποκρίσεις αυτές έκαναν έξαλλο τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζον Κένεντι καθώς ο Χάλμπερσταμ έγραφε όσα έβλεπε και όχι όσα προσπαθούσαν να του υπαγορεύσουν. Σκοτώθηκε το 2007 σε αυτοκινητικό δυστύχημα.
Όταν τελείωσε και η μικρή… Βαβέλ, τότε είπαν “ας δείξουμε και μερικές ειδήσεις”. Τι τραγική ειρωνεία, ανάμεσα σε αυτές ήταν ο θάνατος του βετεράνου Αμερικανού δημοσιογράφου Γουόλτερ Κρόνκαϊτ. Για όσους δεν γνωρίζουν ο Γουόλτερ Κρόνκαϊτ άρχισε τη σταδιοδρομία του στο τηλεοπτικό δίκτυο CBS το 1950, ενώ το 1962 ανέλαβε την παρουσίαση της εκπομπής «CBS Evening News» και παρέμεινε κεντρικός παρουσιαστής του δελτίου ειδήσεων μέχρι το 1981. Από τα χείλη του ακούστηκαν οι σημαντικότερες ειδήσεις του 20ου αιώνα, μεταξύ των οποίων η δολοφονία του Τζόν Κένεντι και η διαστημική αποστολή «Απόλλων» στο φεγγάρι, ενώ κάλυψε και τον πόλεμο στο Βιετνάμ.
Οι ειδήσεις και τα συμφέροντα
Βασική αρχή αυτού του ανθρώπου, ήταν να μην εκφράζει τις προσωπικές του απόψεις, μια αρχή η οποία εντασσόταν στη φιλοσοφία του να κρατήσει τις ειδήσεις μακριά από τα διαπλεκόμενα συμφέροντα. Το 1968, όταν ο Κρόνκαϊτ επέστρεψε από το Βιετνάμ, έχοντας συνειδητοποιήσει τις λανθασμένες επιλογές της χώρας του στη νοτιοανατολική Ασία, συζητώντας με τον τότε πρόεδρο του CBS Ρίτσαρντ Σάλαντ, εξομολογήθηκε τις σκέψεις του αυτές. Εκείνος του ζήτησε να τα πεί στον “αέρα”, αλλά ο Κρονκάϊτ ήταν αντίθετος για τους λόγους που προαναφέραμε. Μετά όμως από πολλές συζητήσεις και παραινέσεις, συμφώνησε να το κάνει αλλά σε καμία περίπτωση στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων, από εκεί μεταδίδονται μόνο ειδήσεις. Πρότεινε να γίνει μια ειδική εκπομπή για το Βιετνάμ και εκεί να εκθέσει τις απόψεις του.
Βλέποντας λοιπόν το ρεπορτάζ για τη ζωή και το θάνατο του μεγάλου Αμερικανού δημοσιογράφου και έχοντας την εμπειρία της μικρής Βαβέλ, κατευθυνόμενης ή μη, των βραδινών δελτίων ειδήσεων χαμογελάσαμε. Χαμογελάσαμε και θυμηθήκαμε αυτό που έλεγε ένας άλλος μεγάλος Αμερικανός δημοσιογράφος και συγγραφέας, ο Ντέιβιντ Χάλμπερσταμ*, στους φοιτητές του στο τμήμα δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου Κολούμπια: «Όσο καλύτερα κάνετε τη δουλειά σας, συχνά κόντρα στα συμβατικά ήθη, τόσο λιγότερο δημοφιλείς θα είστε. Γενικά, όσο πιο διάσημοι γίνεστε, τόσο λιγότερο δημοσιογράφοι είστε».
Με βάση τις αρχές και τη στάση ζωής των δυο προαναφερθέντων δημοσιογράφων, μπορούμε με σιγουριά να πούμε ότι στην Ελλάδα, πολλοί έγιναν πολύ διάσημοι και καθόλου δημοσιογράφοι…
* Ο Νέιβιντ Χάλμπερσταμ έγινε διάσημος για τα χρονογραφήματά του με θέμα τον πόλεμο του Βιετνάμ, τον οποίο έζησε ως ανταποκριτής της εφημερίδας New York Times. Είχε βραβευτεί με Πούλιτζερ για τις ανταποκρίσεις του από τα πεδία μαχών του Βιετνάμ. Οι ανταποκρίσεις αυτές έκαναν έξαλλο τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζον Κένεντι καθώς ο Χάλμπερσταμ έγραφε όσα έβλεπε και όχι όσα προσπαθούσαν να του υπαγορεύσουν. Σκοτώθηκε το 2007 σε αυτοκινητικό δυστύχημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου