Σωκράτης (470 – 399 π.Χ). Ευτυχώς που δεν ζει γιατί στην Ελλάδα του 2009 το δικό του «Δεν μπορούμε ποτέ να είμαστε σίγουροι για τη δική μας αλήθεια αν δεν ακούσουμε και αυτή των άλλων» θα είχε γίνει «Σωκρατάκο, αυτή είναι η δική μου αλήθεια και αν σου αρέσει, αλλιώς υπάρχουν και άλλοι τρόποι». Ευτυχώς που δε ζει γιατί, πολύ απλά, αντικρίζοντας όλα αυτά που γίνονται στην πατρίδα μας θα ήταν αναγκασμένος να ψάχνει κώνειο νυχθημερόν για τους τόσους και τόσους «σωτήρες» και να αφήνει στην άκρη τα παιδαγωγικά του διδάγματα. Ευτυχώς που δεν ζει…
Περικλής (490 – 429 π.Χ). Ευτυχώς που δεν ζει γιατί πού θα μπορούσε να δει στην Ελλάδα του 2009 την ανιδιοτέλεια με την οποία ο ίδιος διαχειρίστηκε τα κοινά της εποχής του; Ευτυχώς που δεν ζει γιατί ενώ αυτός δημιούργησε ουσιαστικά τις συνθήκες για να εμφανιστούν τα μεγάλα πνεύματα της εποχής όπως ο Σοφοκλής, ο Ηρόδοτος κλπ, οι σημερινοί πολιτικοί τι έχουν αλήθεια δημιουργήσει; Ευτυχώς που δεν ζει…
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (1770 – 1843). Ευτυχώς που δεν ζει γιατί ο θρυλικός «Γέρος του Μοριά» δε θα μπορούσε με τίποτα να αντέξει τους τόσους «ήρωες» της Ελλάδας του 2009. Γιατί οι σημερινοί «ήρωες» είναι οι ψεύτες πολιτικοί, οι, οι, οι… Ευτυχώς που δεν ζει…
Διονύσιος Σολωμός (1798 – 1857). Ευτυχώς που δεν ζει γιατί θα ήταν αναγκασμένος να δει με τα ίδια του τα μάτια πως αυτό που πολλοί θεωρούν ως την απόλυτη εκδήλωση της πνευματικής του ιδιοφυΐας και φέρει τον τίτλο «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» είναι πραγματικά αυτό που νιώθει η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών. Γιατί κύριοι και κυρίες, όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο, δυστυχώς ο Έλληνας πολίτης ένιωθε (ήταν), νιώθει (είναι) και θα νιώθει (θα είναι) πάντα Ελεύθερος Πολιορκημένος. Άλλωστε, ο ίδιος ο Εθνικός ποιητής, όταν επέστρεψε από την Ιταλία δεν δίστασε να τονίσει πως «έφυγα «βάρβαρος» και γύρισα πλουτισμένος με το άνθος της ιταλικής σοφίας». Και σκεφτείτε, τότε… Γιατί αν ζούσε τώρα… Είπαμε όμως, ευτυχώς που δεν ζει…
Γεώργιος Παπανικολάου (1883 – 1962). Ευτυχώς που δεν ζει γιατί θα ήταν αναγκασμένος να αφήσει στην άκρη όλες τις μελέτες του για την καταπολέμηση του καρκίνου και να «πιάσει με το μαστίγιο» όλους αυτούς που σήμερα ασχολούνται (;;;) στην Ελλάδα με το κεφάλαιο της υγείας και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Ευτυχώς που δεν ζει γιατί η ντροπή που θα αισθανόταν στην Ελλάδα του 2009 θα μπορούσε να κλονίσει κάλλιστα και τη δική του υγεία. Ευτυχώς που δεν ζει…
ΣΗΜ: Ο αριθμός 5, όσα και τα πρόσωπα που περιλαμβάνονται σε αυτή τη μικρή λίστα (και που θα μπορούσε να ήταν τεράστια αν σκεφτούμε απλά πόσοι και πόσοι…ευτυχώς που δεν ζούνε), κάθε άλλο παρά τυχαία επιλέχτηκε και σαφέστατα έχει απόλυτη σχέση με τον αριθμό των κομμάτων της ελληνικής Βουλής…
Περικλής (490 – 429 π.Χ). Ευτυχώς που δεν ζει γιατί πού θα μπορούσε να δει στην Ελλάδα του 2009 την ανιδιοτέλεια με την οποία ο ίδιος διαχειρίστηκε τα κοινά της εποχής του; Ευτυχώς που δεν ζει γιατί ενώ αυτός δημιούργησε ουσιαστικά τις συνθήκες για να εμφανιστούν τα μεγάλα πνεύματα της εποχής όπως ο Σοφοκλής, ο Ηρόδοτος κλπ, οι σημερινοί πολιτικοί τι έχουν αλήθεια δημιουργήσει; Ευτυχώς που δεν ζει…
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (1770 – 1843). Ευτυχώς που δεν ζει γιατί ο θρυλικός «Γέρος του Μοριά» δε θα μπορούσε με τίποτα να αντέξει τους τόσους «ήρωες» της Ελλάδας του 2009. Γιατί οι σημερινοί «ήρωες» είναι οι ψεύτες πολιτικοί, οι, οι, οι… Ευτυχώς που δεν ζει…
Διονύσιος Σολωμός (1798 – 1857). Ευτυχώς που δεν ζει γιατί θα ήταν αναγκασμένος να δει με τα ίδια του τα μάτια πως αυτό που πολλοί θεωρούν ως την απόλυτη εκδήλωση της πνευματικής του ιδιοφυΐας και φέρει τον τίτλο «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» είναι πραγματικά αυτό που νιώθει η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών. Γιατί κύριοι και κυρίες, όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο, δυστυχώς ο Έλληνας πολίτης ένιωθε (ήταν), νιώθει (είναι) και θα νιώθει (θα είναι) πάντα Ελεύθερος Πολιορκημένος. Άλλωστε, ο ίδιος ο Εθνικός ποιητής, όταν επέστρεψε από την Ιταλία δεν δίστασε να τονίσει πως «έφυγα «βάρβαρος» και γύρισα πλουτισμένος με το άνθος της ιταλικής σοφίας». Και σκεφτείτε, τότε… Γιατί αν ζούσε τώρα… Είπαμε όμως, ευτυχώς που δεν ζει…
Γεώργιος Παπανικολάου (1883 – 1962). Ευτυχώς που δεν ζει γιατί θα ήταν αναγκασμένος να αφήσει στην άκρη όλες τις μελέτες του για την καταπολέμηση του καρκίνου και να «πιάσει με το μαστίγιο» όλους αυτούς που σήμερα ασχολούνται (;;;) στην Ελλάδα με το κεφάλαιο της υγείας και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Ευτυχώς που δεν ζει γιατί η ντροπή που θα αισθανόταν στην Ελλάδα του 2009 θα μπορούσε να κλονίσει κάλλιστα και τη δική του υγεία. Ευτυχώς που δεν ζει…
ΣΗΜ: Ο αριθμός 5, όσα και τα πρόσωπα που περιλαμβάνονται σε αυτή τη μικρή λίστα (και που θα μπορούσε να ήταν τεράστια αν σκεφτούμε απλά πόσοι και πόσοι…ευτυχώς που δεν ζούνε), κάθε άλλο παρά τυχαία επιλέχτηκε και σαφέστατα έχει απόλυτη σχέση με τον αριθμό των κομμάτων της ελληνικής Βουλής…
1 σχόλιο:
ατομ καλα τα λες , αλλα ισως ειναι καλυτερα τα πραγματα ετσι οπως ειναι, γιατι μην ξεχνας ολους μας θα μας κρινει η ιστορια απο οποια θεση και αν ειμαστε και προσφερουμε σε αυτην την κοινωνια. ο χρονος θα ειναι για ολους μας ο αδιαπραγματευτος κριτης και ο χρονος ειναι αμειλικτος δεν σιγχωρη ουτε δηθεν λαθη ουτε παρατυπιες και ουτε πραξεις που δεν θελουμε να εποκομισουμε το βαρος των ευθυνων τους και ας γνωριζουμε για τις συνεπειες τους
Δημοσίευση σχολίου